- Yüksek Mahkeme kararı: Trump yönetimi, 300 binden fazla Venezuelalı göçmeni etkileyen “Geçici Koruma Statüsü”nü (TPS) kaldırma hakkı kazandı; karar 6’ya karşı 3 oyla onaylandı.
- Uyuşturucu savaşı gerekçesi: Yönetim, Venezuela merkezli kartellere karşı askeri operasyonlar başlattı; Maduro’ya 50 milyon dolarlık ödül koyarak rejim değişikliğini hedefledi.
- Gerçek hedef tartışması: Analistlere göre “uyuşturucu söylemi” aslında Venezuela’nın 303,8 milyar varillik petrol rezervi ve zengin maden kaynaklarını kontrol etme stratejisinin örtüsü.
Trump yönetimi, 2025 yılı Ocak ayında, önceki yönetim döneminde Venezuelalı göçmenlere sağlanan “Geçici Koruma Statüsü”nü (TPS) iptal etti. Bu statünün kaldırılması, ABD’de yaşayan 300 binden fazla Venezuelalıyı etkileyen ve yasal durumlarını belirsizliğe sürükleyen bir hamleydi. Yönetim, bu kararın gerekçesi olarak, TPS’nin “her zaman sadece geçici olması gerektiği” ve önceki yönetimler tarafından “suistimal edilerek fiili bir af programına dönüştürüldüğü” iddialarını öne sürdü.
Ancak, bu plana yönelik hukuki mücadeleler kapsamında, alt mahkemeler yönetimin hamlesini engelledi. Süreç, nihayetinde ABD Yüksek Mahkemesi’ne taşındı. Eylül 2025’te Yüksek Mahkeme, Trump yönetiminin acil talebini değerlendirerek ve alt mahkeme kararını askıya alarak, yönetimin TPS’yi sonlandırmasına yeşil ışık yaktı. Mahkeme, 3’e karşı 6 oyla verdiği bu kararla, yönetimin göçmenlik sistemini “ABD vatandaşlarının çıkarları doğrultusunda yeniden düzenleme” politikasını hukuki açıdan desteklemiş oldu.
“Uyuşturucu Savaşı” Söyleminin Arkasındaki Stratejik Hedefler
Trump yönetiminin Venezuelalı göçmenlere yönelik bu iç politik adımı, aynı zamanda Venezuela hükümetine karşı yürüttüğü agresif dış politikanın da bir parçası olarak görülüyor. Yönetim, “uyuşturucu kartelleriyle mücadele” gerekçesini öne sürerek, askeri operasyonlar da dahil olmak üzere bir dizi hamle başlattı.
- Askeri Operasyonlar ve Yasal Dayanak Arayışı: Trump yönetimi, Ekim 2025 başlarında Kongre’ye yaptığı bir bildirimde, Venezuela merkezli uyuşturucu kartelleriyle “savaş halinde” olduğunu iletti. Bu bildirim, uluslararası hukuk tartışmalarına neden olan askeri operasyonlara yasal bir zemin oluşturma girişimi olarak yorumlandı. ABD ordusu, uluslararası sularda, “uyuşturucu kaçakçılığı” yaptığı iddia edilen tekneleri durdurup arama yapmadan doğrudan hedef aldı.
- Hedefteki Liderlik ve Rejim Değişikliği: Askeri taktiklerin yanı sıra, Trump yönetimi “düşmanı başsız bırakma” olarak tanımlanabilecek bir strateji izliyor. Ağustos 2025’te Venezuela Devlet Başkanı Nicolás Maduro‘nun tutuklanması veya mahkum edilmesi için konan ödül 50 milyon dolara çıkarıldı. Ayrıca, Venezuela devlet şirketlerinin yöneticileri, yargıçlar ve üst düzey güvenlik personelini hedef alan yaptırımlar uygulanıyor.
Gerçek Hedef: Venezuela’nın Doğal Kaynakları mı?
Analistler, Trump yönetiminin “uyuşturucuyla mücadele” söyleminin arkasında, Venezuela’nın devasa enerji ve maden kaynakları üzerinde kontrol kurma ve rejim değişikliği sağlama hedefinin yattığını savunuyor. Venezuela, dünyanın en büyük kanıtlanmış petrol rezervine sahip ülkesidir. 303.8 milyar varillik bu rezerv, ülke gelirlerinin yaklaşık %96’sını oluşturuyor. Ayrıca ülke, altın, demir cevheri, boksit ve doğalgaz açısından da çok zengin rezervlere sahiptir.
Venezuela Devlet Başkanı Maduro, ABD’nin saldırılarını “yalanlarla örtülmeye çalışılan bir işgal girişimi” olarak nitelendirerek, Trump yönetiminin gerçek amacının ülkenin petrol ve doğalgazını ele geçirmek olduğunu iddia ediyor. Bu iddia, ABD’nin geçmişteki askeri müdahalelerine (Vietnam’daki Tonkin Olayı, Irak’taki kitle imha silahları iddiası gibi) atıfta bulunarak, mevcut operasyonların da benzer bir gerekçelendirmeye dayandığını öne sürüyor.
Özet
Sonuç olarak, Yüksek Mahkeme’nin Venezuelalı göçmenlerin koruma statüsünü kaldırmasına izin veren kararı, Trump yönetiminin hem içeride hem de dışarıda uyguladığı daha geniş bir stratejinin parçasıdır. “Uyuşturucu savaşı” söylemi, Venezuela’nın devasa petrol, doğalgaz ve maden kaynakları üzerinde kontrol sağlamak ve rejim değişikliğini teşvik etmek gibi stratejik hedefleri meşrulaştırmak için kullanılan bir araç gibi görünmektedir. Bu durum, küresel enerji politikaları ve büyük güçlerin kaynak rekabeti bağlamında ele alınması gereken karmaşık bir jeopolitik manzara ortaya koymaktadır.
