Yoksulluk Sınırı 86 Bin TL’yi Aştı: Açlık (26 Bin TL), Asgari Ücretin(22 Bin TL) Üzerine Çıktı

Temmuz 2025’te dört kişilik bir ailenin yoksulluk sınırı 86.036 TL’ye, açlık sınırı ise 26.413 TL’ye yükseldi. Asgari ücret artık açlık sınırının altında kaldı. Bekâr bir çalışanın yaşama maliyeti ise 33.982 TL’ye ulaştı.

Türkiye İşçi Sendikaları Konfederasyonu (Türk-İş), Temmuz 2025 dönemi için Açlık-Yoksulluk Sınırı Araştırmasını yayımladı. Açıklanan veriler, çalışan sınıfın gelir–gider dengesi açısından alarm veren bir düzeye ulaşıldığını gösteriyor.

Temel Veriler – Temmuz 2025

Not: Açlık sınırı = yalnızca temel gıda giderleri
Yoksulluk sınırı = gıda + barınma + ulaşım + sağlık + eğitim + giyim vb. tüm gider kalemleri

Veri Analizi ve Ekonomik Çıkarımlar

1. Asgari Ücret, Açlık Sınırının Altında

• Mevcut net asgari ücret: 22.000 TL civarında
• Açlık sınırı: 26.413 TL
  Fark: 4.400 TL üzeri
  Bu, Türkiye’de ilk kez asgari ücretin temel gıda giderlerini karşılayamaz hâle geldiğini gösteriyor.

2. Yoksulluk Sınırı: Hedeflenen Maaşlar 85-90 Bin Bandında Olmalı

• Dört kişilik bir ailenin yaşamını sürdürebilmesi için aylık en az 86 bin TL gelire ihtiyacı var.
• Bu sınır, kamuda veya özel sektörde çalışan büyük bir çoğunluğun üzerinde ücret aldığı anlamına gelmiyor.

3. Enflasyon Verilerinden Bağımsız Reel Harcama Artışı

• Yıllık artış: %42,60
• TÜİK TÜFE yıllık enflasyonu aynı dönemde: %26–29 bandında
  Bu fark, resmi enflasyonla halkın hissettiği “yaşam maliyeti enflasyonu” arasındaki makasın açıldığını gösteriyor.

4. Bekar Çalışanlar için De Gerçekçi Bir Maliyet Çizgisi

• Bekar bir çalışanın “yaşama maliyeti”: 33.982 TL
• Bu sınır bile, bazı üniversite mezunu mesleklerde başlangıç maaşlarını aşıyor.

5. TÜFE’yle Değil, Gıda ve Barınma İle Ölçülen Gerçek Enflasyon

• Gıda: %37,32 yıllık artış
• Konut ve kira gibi kalemler ayrı tutulsa da genel yoksulluk seviyesindeki sıçrama, temel yaşamsal kalemlerin etkisini ortaya koyuyor.

Bsekonomi Notu:

“TÜFE düşüyor ama tenceredeki enflasyon değil…”
Türk-İş’in bu verileri, asgari ücretin artık açlık sınırını bile karşılayamadığını, çalışanların ise her ay biraz daha borçla yaşadığını ortaya koyuyor.

Yoksulluk sınırı 86 bin liraya dayandığında, 35–40 bin TL arası maaşlar bile orta sınıf illüzyonundan çıkıyor.
Makro göstergelerle mikro yaşam gerçekliği arasındaki uçurum, ekonomideki güven krizi kadar sosyal sözleşmeyi de zedeliyor.

Kamunun “destekli refah” modeli olmaksızın bu tabloyu tersine çevirmesi zor görünüyor. Çünkü bu artık bir fiyat sorunu değil, bir gelir dağılımı ve yaşam hakkı meselesi.