- Dolar endeksi (DXY), haftanın son işlem gününde 99,3 seviyesine yükselerek son iki ayın zirvesini test etti.
- Altın ons fiyatı, kısa süreli bir düzeltme yaşasa da 4.000 dolar eşiğini koruyor; piyasa “barışa inanmadı.”
- Güçlü dolar – zayıf tahvil getirisi paradoksu, küresel yatırımcıların güvenli liman ve nakit dengesi arayışını yansıtıyor.
Küresel piyasalarda sert bir gece yaşandı. Dolar endeksi (DXY), uzun süredir sıkıştığı 97–99 bandını yukarı kırarak 99,3 seviyesine ulaştı. ABD’de hükümet kapanması riskine rağmen dolara olan talep, özellikle kısa vadeli güvenli liman arayışından beslendi. Yatırımcılar, Fed’in yıl sonuna kadar faiz indirimi yerine “bekle-gör” stratejisine döneceği ihtimalini fiyatlamaya başladı.
Grafikte görüldüğü üzere dolar endeksindeki bu yükseliş, Nisan ayından bu yana görülen en güçlü momentum sinyalini veriyor. Teknik olarak 99,50 seviyesinin aşılması hâlinde endeks yeniden üç haneli değerlere, yani 100,5–101 bandına doğru hareket edebilir. Bu seviye, ABD’de finansal risklere rağmen doların hâlâ “likiditenin tek adresi” olarak görüldüğünün göstergesi.
Altın cephesinde ise tablo dikkat çekici. Ons fiyatı, Gazze’deki ateşkes haberinin yarattığı kısa vadeli gevşemenin ardından hızla toparlanarak 3.975 dolar seviyesine tutundu. Gecelik işlemlerde 4.040 dolar direncini test eden altın, ABD’nin Arjantin pezosu alımı ve 20 milyar dolarlık swap anlaşması gibi adımların ardından, piyasada oluşan “para bolluğu–jeopolitik belirsizlik” ikileminin yeniden fiyatlanmasına sahne oldu.
Altındaki bu düzeltme, aslında bir “nefeslenme” olarak okunuyor. Çünkü doların güçlenmesine rağmen altının 3.900 doların altına sarkmaması, yatırımcıların hâlâ güvenli limana bağlı kaldığını gösteriyor. Kısacası piyasa, “barışa inanmadı.”
Fon akışları verileri de bu tabloyu destekliyor. Emtia bazlı ETF’lerde son 48 saatte 1,8 milyar dolarlık giriş gözlenirken, hisse senedi fonlarından aynı dönemde yaklaşık 2,2 milyar dolar çıkış yaşandı. Bu da yatırımcıların kısa vadede riskten kaçış moduna geçtiğini, jeopolitik belirsizliği “fiyat üstü risk” olarak gördüğünü kanıtlıyor.
Dolar güçleniyor, altın düşmüyor.
Bu denklem, klasik “risk-on” dönemlerinden çok soğuk savaş sonrası ekonomik jeopolitiği hatırlatıyor.
